زمزمه ای مناجات با خدا
من آمـدم ای بـا وفـا الهی بار دگر خواندی مرا الهی یا ذالکـرم لبـیـک یا الهی اغـفــر لنا ذنـوبـنــا الهی اغفر لنا ذنوبنا الهی من در وفای تو وفا نکردم حتی سر سفره حیا نکردم تو خواندی و من اعتنا نکردم افتاده ام از معصیت به چاهی اغفر لنا ذنوبنا الهی در من چه دیدی، زشتیم ندیدی با این همه پستی مرا خریدی ناز من آلوده را کشیدی بنگر مرا در فرط بی پناهی اغفر لنا ذنوبنا الهی طوری تو با این بنده تا نمودی گویا که تو از من حیا نمودی خوابیدم و جایم دعا نمودی خواهم ز درگاه تو اشک و آهی اغفر لنا ذنوبنا الهی در شام غم، مهتاب من نیامد خورشید عالم تاب من نیامد آقا شبی در خواب من نیامد مولا کجا و عبد رو سیاهی اغفر لنا ذنوبنا الهی آیین و ذکر دعو تت حسین است موج محیط رحمتت حسین است مجرای لطف و نعمتت حسین است بر کشته ی گودال قتلگاهی اغفرلنا ذنوبنا الهی |